ه عنوان یک رویش بسیار کوچک در این انقلاب بزرگ ،چهار سال است که در راه پیمایی 22 بهمن شرکت می کنم ،در اکثر سال های گذشته ،تنها به این راه پیمایی رفته بودم اما امسال با سه نفر از دوستان قرار گذاشتیم تا در کنار هم در صحنه حضور پیدا کنیم
قرارمان را گذاشتیم ساعت 9 صبح ،مقابل پایگاه بسیج مغداد در خیابان آزادی
به واسطه مسافت 10 دقیقه منزل ما تا محل قرار تا ساعت 8:45 دقیقه از منزل خارج نشده بودم ،یکی از دوستان تماس گرفت و اعلام کرد با وجود اینکه هنوز یک ساعت تا شروع راه پیمایی مانده است ،جاده مخصوص کرج از اکباتان مسدود شده و کمی دیر تر می رسد
به هر نحوی که بود بالا خره توانستیم ساعت 9:30 در مکان قرار یکدیگر را پیدا کنیم ، درحالی که محل مورد نظر مملوو از جمعیت بود و بدون وقفه به سمت میدان آزادی حرکت می کرد
مانند سالهای گذشته سعی کردیم در همان مکان قرار بمانیم و برای توضیع پوستر ها و نوشته ها کمی به مردم کمک کنیم
اولین نکته ای که ذکر آن را وظیفه خود می دانم این است که ،با توجه به حضور بنده در ساعات اولیه در مقابل زیر گذر یادگار امام ،بنده با اطمینان کامل اعلام می کنم جمعیتی که از مقابل بنده عبور کرد ،فاقد حتی یک نمونه نماد و یا شعار سبز بود
لازم است توضیح دهم در حدود ساعت 10:30 مسیر بعد از زیر گذر یادگار امام تا میدان آزادی کاملا پر شده بود و مردم شروع به بازگشت از حاشیه های خیابان آزادی کرده بودند و جمعیت جدید همچنان به سمت میدان آزادی حرکت می کرد
البته برخی چهره ها که هیچ نمادی در دست نداشتند و در هیچ شعاری شرکت نمی کردند ،کاملا نشان می دادند که سبز هستند اما برای چه کاملا در جمعیت حل شده بودند نمی دانم!!!
از این رو با دوستان تصمیم گرفتیم این دوستان را برای شمارش هم که شده شناسائی کنیم ،پس با در دست گرفتن دست نوشته های انقلابی و تعارف آنها به این افراد آنها را شناسایی می کردیم
تمامی این افراد از گرفتن این نوشته ها سر باز می زدند
و یا هنگامی که پشت سرشان شعاری در مورد میر حسین موسوی می دادیم نا خود آگاه بر می گشتند و سر تکان می دادند
البته باید بگویم آنقدر کم بودند که نمی توان در مورد تعدادشان نظر داد اما وجود داشتند و هیچ نشانی از سبز بودن در ظاهر و کلامشان به چشم نمی خورد
نکته مهم در این زمینه آن است که بدانیم حتی یک نماد و یا شعار سبز ،امروز در میدان آزادی وجود نداشت
هنگامی که اذان گفتند از یک دیگر جدا شدیم و با یکی از دوستان به منزل آمدیم تا پس از نماز برای حس کردن کامل فضا در کل خیابان آزادی قدم بزنیم
به اتفاق همدیگر خیابان آزادی را تا میدان توحید ادامه دادیم و دوباره از جمالزاده به خیابان آزادی وارد شدیم و پیاده به چهار راه ولیعصر رفتیم تا در مورد شایعات تحقیق کنیم،مدت 30 دقیقه هم در پارک دانشجو استراحت کردیم و دوباره پیاده باز گشتیم
اما به صورت قاطع اعلام می کنم هیچ خبری از نماد و شعار سبز و همچنین در گیری نبود
البته در زمان بازگشت یعنی حدود ساعت 17 که خیابان ها تقریبا خالی شده بود ،نیروهای امنیتی زیادی را دیدیم اما خبری از درگیری نبود
خلاصه وقتی به منزل رسیدم تصمیم گرفتم به وبسایت بی بی سی سر بزنم تا ببینم چگونه می تواند این شکست اجتماعی را توجیه کند که در کمال نا باوری دیدم با نمایش دادن تصاویری از یک گروه 100 نفره که معلوم نیست در چه زمان و چه مکانی هستند مدعی می شود در فاصله ای نه چندان دور از جایگاه سخنرانی احمدی نژاد ،گروهی هنگام سر دادن شعار های ساختار شکن با ماموران امنیتی در گیر شده اند
این ادعا برای ایرانی ها و مخصوصا کسانی که شاید روزانه 2 بار میدان آزادی را میبینند خنده دار بود
چرا که تصویر نمایش داده شده هیچ ربطی به میدان و یا حتی نزدیک آن نداشت
اینجا بود که دیگر می خواستم نعره بزنم اما چه فایده
کمی که گذشت دیدم اصلا مشکلی با این دروغ پردازیها برای اصل راه پیمایی ایجاد نمی شود
مهم آن بود که تمام سبز هایی که امروز در مراسم شرکت کردند خودشان فهمیدن که از ترس مردم نتوانستند اعلام هویت کنند
تمام کسانی که شاید به آنها اعلامیه و پوستر تعارف کردم و نگرفتند و ممکن است الان در حال خواندن این متن باشند به خوبی دانستند چه گذشت
مهم این بود که غرب به خوبی به مقبولیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در ذهن ملت بیدارش پی برد ،حالا هر چه می خواهد دروغ بگوید ،با ترس خود چه می کند
یاحسین میرحسین
آفرین . :)
می خواستم بدونم چی میشه که حاضر میشی به این شکل دوروغ بگی.چیزی که واسم مسلم اینه که آدم خدا شناسی نیستی.ولی هر انسانی تا یه جایی میتونه روح خودش رو نادیده بگیره.شما و کسانی که ازشون حمایت میکنید این قانون رو بی اعتبار کردن. ماجرا چیه؟
شما چشم ها رو باز کنید . متوجه میشید کی خدا نشناسه.
موفق باشید.