رسانههای مجازی که به ابزار نوین استیلای غرب بر دیگر کشورها تبدیل گشتهاند, در ساختن دنیایی دروغین و دور از واقعیات عینی آنقدر مهارت یافتهاند که هر کاربری را تا مرز باور به پیش میبرند. میلیونها سایت و وبلاگ فعال در دنیای اینترنت که هویت واقعی آنها معلوم نیست, امروز به طراحانی تبدیل گشته اند که اذهان کاربران خود را متناسب با آنچه خود میخواهند میسازند.
فتنه سبز نیز از همان روز اول توهمی بود که بر اساس بافته های دنیای مجازی برای سران فتنه شکل گرفت. بخش عمدهای از اطلاعات رسیده به موسوی مبتنی بر اخباری بود که رسانههای دنیای مجازی از قبیل شبکههای ماهوارهای و سایتها و وبلاگهای اینترنتی رصد و جعل کرده و به عنوان خبر در اختیار وی قرار داده بودند. شایعات و اطلاعات نامطمتنی که متاسفانه توسط سران فتنه به عنوان اخبار مستند، مبنای تصمیم گیری و رفتار و عمل سیاسی قرار گرفت.
نتایج همین نظرسنجیهای غیرواقعی، آمار و ارقام ساختگی، طومارها و بیانیههای حمایتی با امضاهای نامعلوم و مجهول الهویه، مقالات و یادداشتهای پرطمطراق، گزارشها و برنامههای مستند جعلی و ... بود که نامزد جریان فتنه را چنان دچار توهم نمود که پیش از پایان زمان رای گیری، خود را پیروز انتخابات دانست و وقتی واقعیت صحنه انتخابات آشکار شد, باز هم از دنیای ساختگی و مجازی بیرون نیامد و ادعای تقلب را مطرح ساخت و بر آن اصرار نمود.
ذهنیت مشوش موسوی پس از انتخابات نیز بیش از پیش متاثر از دنیای مجازی شکل گرفت، آنگاه که جمعیت تجمع غیرقانونی حامیان خود را 25 خرداد را بیش از 10 برابر اعلام کرده و بر این باور شد که میتواند آراء بخش شمالی پایتخت را نمونهای نرمال از آراء جمعیت سراسر کشور بداند و به پشتوانه آن خواستههای غیرقانونی خود را در کف خیابانها طلب نماید. در ادامه همین مسیر بود که ماجرای دروغ پراکنیهای کروبی در مورد کهریزک, و جعل اسامی و آمار و ارقام شهدای ساختگی فتنه گران نیز ساخته و طراحی گردید.
توهمات ناشی از دنیای مجازی سبزهای فتنه گر، تا به آنجا ادامه یافت که ستاد خارج نشین فتنه سبز از تسخیر میدان آزادی توسط سبزپوشان در روز 22 بهمن خبر داد و مدعی شد 22 بهمن سبز امسال با حضور میلیونی حامیان موسوی و کروبی برگزار خواهد شد. این خیال بافی ها تا بدانجا ادامه یافت که آنها حتی از آکسیون نهایی و سقوط نظام اسلامی در 22 بهمن نیز سخن به میان آوردند. حجم هجمه تبلیغاتی فتنه گران در فضای مجازی و سایبر به حدی بود که هر مرورگر صفحات اینترنتی و بیننده شبکه ماهواره ای را دچار شک و توهم میساخت که 22 بهمن امسال متفاوت از سالهای گذشته و به رنگ سبز خواهد بود!
صبح روز 22 بهمن فرا رسید و به تدریج مسیرهای منتهی به میدان آزادی مملو از میلیونها جمعیتی شد که از 8 ماه فتنهگری از 22 خرداد تا 22 بهمن به خشم آمده بودند، جمعیتی بیش از تمامی 22 بهمنهای پیشین! و در این بین خبری از فتنهگران سبزپوش نبود! ملت یکپارچه و یک رنگ همان شعارهای انقلاب را فریاد میزدند و از هرگونه تفرقه و چند رنگی برائت میجستند. حاضران در صحنه به خوبی دیدند که فاصله بین دنیای مجازی ساختگی رسانهها، با جهانی که ایرانیان در آن زیست میکنند از کجا تا به کجاست!
حضور دهها میلیونی ملت ایران در بیعت دوباره با آرمانهای انقلاب و امام در راهپیمایی سراسر کشور میتواند سران فتنه سبز را به خود آورده و آنها را از خواب خرگوشی 8 ماهه بیدار سازد. این بشرطی است که آنها حاضر باشند پلکهای سنگین به هم بسته را باز کرده و پنبه های فرو رفته در گوش را برداشته و از هپروت دنیای مجازی خارج شوند و حقیقت را ببینند!
آیا فتنهگران چشم بر حقیقت خواهند گشود و از دنیای دروغین مجاز و توهم خواهند رهانید! یا اینکه زمانی چشمانشان باز خواهد شد که دیگر فرصتی برای بازگشت باقی نمانده است!